امروزه استفاده از جداگر لرزهیی بهعنوان یک سیستم مقاوم در برابر زلزله به سرعت در حال افزایش است، بهطوری که در سالهای اخیر در ایران، مطالعات بسیاری بر روی آن انجام شده و نتایج آن بهصورت دستورالعمل طراحی ساختمانهای با جداساز لرزهیی به چاپ رسیده است. اما در آییننامهی مذکور به اثرات زلزلههای حوزهی نزدیک در نیازهای لرزهیی اشارهیی نشده است. زلزلههای حوزهی نزدیک بهدلیل ماهیت تخریبی شدید، اهمیت خاصی دارند؛ بهگونهیی که مطالعات وسیعی بر روی این نوع رکوردها و تأثیر آنها در سازههای مختلف انجام شده است. در نوشتار حاضر، به بررسی نیازهای لرزهیی ساختمانهای با جداگر پرداخته شده است. در سازههای مورد بررسی، اثر زلزلههای مزبور در نیازهای لرزهیی مورد بررسی قرار گرفته است. پارامترهایی همانند جابهجایی بینطبقهیی، توزیع نیروی زلزله در ارتفاع و تغییرمکان در جداگرهای لرزهیی مورد مطالعه و بحث قرار گرفته و با روش و مقادیر پیشنهادی در آییننامه مقایسه شده است.