محاسبهی عمق آبشستگی پایه و تکیهگاه پلها با عدم قطعیتهای فراوانی مواجه است. با درنظر گرفتن عدم قطعیتهای موجود در هیدرولیک پلها، استفاده از آنالیز قابلیت اطمینان جهت دستیابی به میزان ایمنی و اعتمادپذیری در تحلیل و طراحی یک پل ضروری است. در پژوهش حاضر، به منظور توسعهی کاربرد آنالیز ریسک و قابلیت اطمینان در تحلیل ایمنی پلها به محاسبهی قابلیت اطمینان روابط آبشستگی تکیهگاه پلها با درنظر گرفتن عدم قطعیت پارامترهای مؤثر در پدیدهی مذکور در شرایط جریان دائمی پرداخته شده است. پارامترهای مؤثر، شامل: ابعاد کانال، شکل تکیهگاه، خصوصیات رسوب، سیال و مشخصات جریان است. برای برآورد احتمال شکست روابط مختلف از روششبیهسازی مونتکارلو استفاده و شاخص قابلیت اطمینان روابط مختلف با یکدیگر مقایسه شده است. روابط موجود با دادههای آزمایشگاهی صحتسنجی و درنهایت، رابطه با احتمال شکست کمتر و شاخص اطمینان مطلوبتر و بیشترین تطابق با دادههای آزمایشگاهی بهعنوان رابطهی مطلوب پیشنهاد شده است. معیار دیگر جهت انتخاب رابطهی مطلوبتر، شاخص بهرهوری بالاتر بوده است. نتایج نشان میدهد که احتمال شکست و شاخص اطمینان با یکدیگر سازگار هستند. با افزایش ضریب ایمنی، احتمال شکست کاهش و شاخص قابلیت اطمینان افزایش مییابد.