دانشکده‌ی مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
چکیده
استفاده از شمع‌های کاهنده‌ی نشست در طراحی فونداسیون رادیه‌مرکب (PRF)، سبب کاهش تعداد و یا ابعاد شمع‌ها می‌شود. در این حالت امکان ایجاد تنش محوری بالا در شمع‌ها و یا آسیب به اتصالات وجود خواهد داشت. یک گزینه استفاده از سیستم رادیه‌مرکب با شمع‌های منفصل است. در این تحقیق با استفاده از نرم‌افزار ABAQUS، ضمن مدل‌سازی سیستم
رادیه‌مرکب مدل فیزیکی، موارد عملی و مطالعه‌ی موردی، به بررسی نشست، تنش تماسی، و تنش محوری شمع پرداخته شده است. در ادامه، تأثیر ارتفاع شکاف و چیدمان شمع‌ها در پلان بررسی و آرایش بهینه معرفی شده است.
نتایج نشان می‌دهند که با استفاده از شمع‌های منفصل، نسبت بار شمع‌ها به کل بار کاهش و صفحه‌ی خنثی به اعماق پایین‌تر انتقال می‌یابد. همچنین با کاهش ارتفاع شکاف، تنش محوری بیشینه‌ی شمع و نسبت بار شمع به کل بار افزایش، و با تمرکز شمع‌های منفصل در مرکز رادیه، نشست و مجموع تنش شمع‌ها کاهش می‌یابد.
ابتدای صفحه