خط مشی اخلاقی این مجله مبتنی بر دستورالعملهای کمیته اخلاق در انتشار (COPE) است و با آیین‌نامه‌های رفتاری هیئت تحریریه کمیته بین‌المللی مجلات مطابقت دارد. خوانندگان، نویسندگان، داوران و ویراستاران در همکاری با این نشریه باید به این سیاست های اخلاقی پایبند باشند. خط مشی اخلاقی تعیین می کند که کدام یک از مقالات پژوهشی ارسال شده به مجله باید در شماره مربوطه منتشر شود. تصمیم نهایی در خصوص انتشار مقاله مبتنی بر نظرات داوران و اعضای هیئت تحریریه مجله است. بر اساس خط مشی اخلاقی نشریه، سردبیر ممکن است در تصمیم گیری با سایر ویراستاران یا داوران مشورت کند. داوران لازم است در ارزیابی مقالات به اصول اخلاقی پایبند بوده و مقالات را با تأکید بر محتوای مقالات و به صورت محرمانه ارزیابی کنند. نظرات و پیشنهادات سازندهی داوران به نویسندگان در بهبود کیفیت مقالات کمک می کند. نویسندگان در زمان ارسال مقاله باید تعهد دهند که مقاله آنها حاصل یک کار پژوهشی اصیل است و در جای دیگری به هیچ زبانی منتشر و یا برای بررسی به نشریه دیگری ارسال نشده است. قوانین و قراردادهای مربوط به حق چاپ باید توسط نویسندگان رعایت شود. هر نوع سرقت ادبی غیراخلاقی است و غیرقابل قبول است. برای کسب اطلاعات در مورد این موضوع در انتشار و دستورالعمل های اخلاقی، لطفاً به http://publicationethics.org مراجعه کنید.
نویسندگان مقاله برای احراز شرایط نویسندگی لازم است شرایط زیر را داشته باشند:
تحقیقات خوب باید دارای نظم منطقی و طرح پژوهشی مناسب بوده و معیارهای اخلاقی پژوهش را رعایت کرده باشد. انجام تحقیقات با استانداردهای پایین تر ممکن است به منزله سوء رفتار پژوهشی باشد. نویسندگان مسئول کل محتوای علمی و همچنین صحت اطلاعات کتابشناختی هستند.
داده ها باید به طور مناسب تجزیه و تحلیل شوند، تجزیه و تحلیل نامناسب لزوماً به معنای سوء رفتار نیست اما جعل و دستکاری داده ها به منزله رفتار نادرست است.
تضاد منافع از جمله مواردی است که ممکن است کاملاً آشکار نباشد و ممکن است بر قضاوت نویسنده، داوران و ویراستاران تأثیر بگذارد. آنها به عنوان مواردی توصیف شده اند که وقتی بعداً آشکار شوند، خواننده معقول را دچار گمراهی یا فریب خوردن می کند. آنها ممکن است شخصی، تجاری، سیاسی، دانشگاهی یا مالی باشند. منافع «مالی» ممکن است شامل اشتغال، تأمین مالی تحقیقات، مالکیت سهام یا سهام، پرداخت برای سخنرانی یا سفر، مشاوره و پشتیبانی شرکت برای کارکنان باشد.
جعل و دادهسازی به این معناست که محقق واقعاً مطالعه را انجام نداده، بلکه داده ها یا نتایج و اطلاعات ساختگی را ثبت یا گزارش کرده است. جعل داده ها به این معنی است که محقق آزمایش را انجام داده، اما داده ها یا نتایج و یافته های تحقیق را دستکاری کرده، تغییر داده و یا حذف کرده است.
انتشار تکراری زمانی اتفاق می‌افتد که دو یا چند مقاله با فرضیه‌ها، داده‌ها، نکات بحث و نتیجه‌گیری اساساً یکسان بدون ارجاع متقابل کامل منتشر شوند.
استنادهای بیش از حد در یک دستنوشته ارسال شده که به محتوای علمی مقاله کمک نمی کند و صرفاً برای افزایش استناد به کار یک نویسنده یا مقالات منتشر شده در یک مجله خاص گنجانده شده است، تقلب و دستکاری در استناد نامیده می شود. این نوعی سوءرفتار علمی است زیرا اهمیت کار و مقالهای که در آن ظاهر می شود به اشتباه نشان می دهد.
ارسال همزمان زمانی اتفاق می‌افتد که یک نسخه خطی (یا بخش‌های قابل توجهی از یک دستنوشته) به مجله‌ای ارسال میشود که قبلاً توسط مجله دیگری در حال بررسی است.
انتشارات زائد شامل تقسیم نامناسب نتایج مطالعه به چندین مقاله است که اغلب در نتیجه تمایل به تکمیل رزومه تحصیلی است.
انتشار تکراری زمانی اتفاق می‌افتد که دو یا چند مقاله، بدون ارجاع کامل متقاطع، اساساً فرضیه‌ها، داده‌ها، نکات بحث و نتیجه‌گیری یکسانی را به اشتراک بگذارند.
همه نویسندگان فهرست شده باید سهم علمی قابل توجهی در تحقیق موجود در نسخه خطی داشته باشند و همه ادعاهای آن را تأیید کرده باشند. فراموش نکنید که همه کسانی که سهم علمی قابل توجهی داشته اند، از جمله دانشجویان و تکنسین های آزمایشگاهی را فهرست کنید.
این مجله از داوری تخصصی یک سوکور استفاده می کند، به این معنی که هویت داوران برای نویسندگان مشخص نیست ولی داوران می توانند هویت نویسندگان را ببینند. نویسندگان این حق را دارند که به دلیل تضاد منافع احتمالی، در صورتی که نخواهند دست‌نوشته‌شان توسط یک داور خاص بازبینی شود، با سردبیر ارتباط برقرار کنند. هیچ مقاله ای رد نمی شود مگر اینکه نظرات منفی حداقل از دو داور دریافت شود (http://sjce.journals.sharif.edu/journal/process?lang=en).
سرقت ادبی عبارت است از استفاده عمدی از ایده های دیگران یا سایر مطالب اصلی به گونه ای که گویی از خود شخص است. کپی کردن حتی یک جمله از نسخه خطی شخص دیگری یا حتی یکی از خود شما که قبلاً منتشر شده است، بدون استناد مناسب توسط این نشریه به عنوان سرقت علمی تلقی می شود. . بنابراین، سرقت ادبی نقض جدی اخلاق انتشار است و تمام مقالات تحت بررسی یا منتشر شده با استفاده از نرم افزار پیشگیری از سرقت ادبی سمنتاک بررسی می شوند. از نویسندگان انتظار می رود قبل از ارسال، مقاله خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند.
اگر سرقت ادبی در حین داوری تشخیص داده شود، مقاله می تواند رد شود. در صورت شناسایی سرقت ادبی پس از انتشار، نشریه این حق را برای خود محفوظ می دارد که در صورت لزوم، مقاله را اصلاح یا بازپس گیری کند. ما این حق را برای خود محفوظ می داریم که در مورد سرقت ادبی که قبل یا بعد از انتشار یافت شده است، مؤسسات نویسندگان را مطلع کنیم.
برای حفظ یکپارچگی سوابق علمی و دانشگاهی، گاهی ممکن است نشریه به ضرورت مجبور به انتشار اصلاحیه یا بازپس گیری مقاله منتشر شده در مجله باشد. طبق هنجارهای مورد توافق جامعه دانشگاهی، این کار معمولاً با انتشار "اصلاحیه" یا "بازپس گیری" و بدون ایجاد تغییرات در مقاله اصلی و فقط با انتشار مقاله جدیدی که یک هایلایت اصلاحیه یا بازپس گیری دارد، انجام میشود. مقاله اصلی در مالکیت عمومی باقی می‌ماند و معمولاً باید در Erratum یا Retraction بعدی نمایه شود. در موارد استثنایی که مطالب مقاله قابل اصلاح نباشد ممکن است مجبور شویم مطالب را از وب‌سایت و سایت‌های آرشیو خود حذف کنیم. ممکن است لازم باشد نویسنده (نویسندگان) اصلی با اظهار نظر در مورد مقاله منتشر شده، اصلاحات جزئی در مقالات منتشر شده انجام دهند. تنها در صورتی قابل قبول خواهد بود که اصلاحات بر نتایج یا نتیجه گیری مقاله تأثیری نداشته باشد.
تغییرات در مقالات منتشر شده که بر معنا و نتیجه مقاله تأثیر می گذارد، اما کل مقاله را باطل نمی کند، ممکن است به صلاحدید ویراستار یا ویراستاران، با انتشار یک Erratum (اصلاحیه) نمایه شده و مرتبط با مقاله اصلی اصلاح شود. تغییرات در نویسندگی مقالات منتشر شده از طریق Erratum تصحیح می شود.
اگر اطلاعات علمی در یک مقاله به طور قابل توجهی در موارد نادر به خطر بیفتد، ممکن است مناسب باشد که مقالات منتشر شده پس گرفته شود. در این موارد مجله باید با دستورالعمل های COPE مطابقت داشته باشد. مقالات پس گرفته شده نمایه شده و به اصل مقاله ارجاع داده می شود.
تمامی مقالات باید با نهایت رعایت محرمانه بودن نویسندگان بررسی شوند. نویسندگان هنگامی که مقالات را برای بازبینی ارسال می کنند، نتایج کار علمی و تلاش خلاقانه خود را به ویراستاران می سپارند و ممکن است شهرت و حرفه آنها در خطر باشد. افشای جزئیات محرمانه در طول بررسی نسخه خطی نویسنده ممکن است نقض حقوق آنها باشد. داوران نیز حقوق محرمانگی دارند که سردبیر باید به آن احترام بگذارد. اگر ظن عدم صداقت یا تقلب در مقاله وجود داشته باشد، ممکن است محرمانگی نقض شود، اما در غیر این صورت باید رعایت شود. علاوه بر نویسندگان و داوران، ویراستاران از افشای اطلاعات مربوط به مقالات از جمله دریافت، محتوا، وضعیت در فرآیند بررسی، انتقاد داور، یا سرنوشت نهایی) منع می‌شوند. درخواست برای استفاده از مواد در مراحل قانونی در این دسته گنجانده شده است.
سردبیران باید به داوران توضیح دهند که مقلاتی که برای بررسی ارسال می شوند، در مالکیت و دارایی خصوصی نویسندگان هستند. در نتیجه، داوران و کارکنان تحریریه باید با خودداری از بحث عمومی یا تصاحب آثار نویسندگان قبل از انتشار مقاله، به حقوق نویسندگان احترام بگذارند. داوران نباید اجازه داشته باشند از مقاله برای فایل های خود کپی تهیه کنند و نباید اجازه داشته باشند آن را با دیگران به اشتراک بگذارند مگر در صورتی که ویرایشگر به آنها اجازه دهد. پس از ارسال نظرات، داوران باید نسخه هایی از مقاله را برگردانند یا از بین ببرند. ویراستاران نباید نسخه هایی از مقاله رد شده را نگه دارند. همچنین بدون اجازه داور، نویسنده و ویراستار، نظرات بازبین نباید منتشر شود یا به‌صورت عمومی منتشر شود.
تمام مقالاتی که نتایج تحقیقات تجربی مربوط به افراد انسانی را گزارش می‌کنند، باید حاوی بیانیه‌ای باشد که تأیید کند رضایت آگاهانه از هر آزمودنی یا از قیم او گرفته شده است. تمام مطالعات حیوانی یا انسانی باید پس از تأیید پروتکل آزمایشی توسط کمیته اخلاق محلی مورد استفاده قرار گیرد.
مجله دارای هیئت تحریریه بسیار قوی است که اعضای آن از اساتید و پژوهشگران شناخته شده در زمینه های موضوعی در حوزه مجله هستند. نام کامل و وابستگی ویراستاران مجله در وب سایت مجله (http://sjce.journals.sharif.edu/journal/editorial.board) ارائه شده است.
.png){kind=small}
بر اساس این اصل که در دسترس قرار دادن یافته های پژوهشی به صورت رایگان، از تبادل دانش جهانی برای عموم پشتیبانی می کند، این مجله دسترسی آزاد و فوری به محتوای خود را فراهم می کند. همه مقالات این مجله تحت مجوز بین‌المللی Creative Commons Attribution License 4.0 International (CC-BY 4.0) منتشر می‌شوند که استفاده، اشتراک‌گذاری، اقتباس، توزیع، و تکثیر در هر رسانه یا قالبی را تا زمانی که نویسنده (نویسندگان) اصلی و منبع به درستی ذکر شده باشند، مجاز می‌سازد. تحت مجوز دسترسی آزاد، نویسندگان حق چاپ را برای محتوای مقالات خود حفظ می‌کنند، اما به دیگران اجازه می‌دهند تا محتوا را دانلود، استفاده مجدد، چاپ مجدد، تغییر، توزیع و/یا کپی کنند(تا زمانی که نویسندگان اصلی و منبع به درستی ذکر شده باشند و به اصل منبع به درستی استناد شده باشد).
بر اساس این مجوز نویسندگان حقوق زیر را خواهند داشت:
**حقوق استفاده شخصی
سردبیر اقدامات معقولی را برای شناسایی و جلوگیری از انتشار مقالاتی که در آن تخلفات تحقیقاتی رخ داده است، از جمله سرقت ادبی، دستکاری استنادها، و جعل/جعل داده‌ها و غیره انجام می‌دهد. این اقدامات شامل:
این خط‌مشی راه‌هایی را مشخص می‌کند که نویسندگان نشریه مهندسی عمران شریف می‌توانند نسخه‌هایی از مقاله خود را در صفحات وب خود، صفحات وب شرکت‌ها و مخازن موضوعی مختلف بایگانی کنند.
مهندسی عمران شریف تحت مجوز دسترسی آزاد منتشر میشود که بر این اساس مقالات را می توان بلافاصله طبق شرایط مجوز خاص آنها در دسترس قرار داد. اگر نویسنده‌ای مقالهای را تحت مجوز دسترسی آزاد منتشر کرده باشد، مهندسی عمران شریف نویسنده را تشویق می‌کند تا نسخه ثبت را در هنگام انتشار به‌جای نسخه‌های خطی پذیرفته شده به اشتراک بگذارد.
نویسندگان همچنین می‌توانند از اطلاعات چکیده و استناد (مانند عنوان، نام نویسنده، تاریخ انتشار) مقاله خود در هر مکانی و در هر زمان از جمله رسانه‌های اجتماعی مانند لینکدین، فیس‌بوک، وبلاگ‌ها و توییتر مجدداً استفاده کنند، مشروط بر اینکه در صورت امکان، پیوندی به مقاله اضافه شود. ترجیحاً پیوند باید شامل شناسه دیجیتال شی (DOI) باشد که در اطلاعات استناد در مورد مقاله به صورت آنلاین یافت می شود. نسخه پذیرفته شده ممکن است در: وب سایت شخصی نویسنده و/یا مخزن یا آرشیو شرکت/موسسه نویسنده قرار گیرد. آرشیو خود نسخه ارسالی مشمول دوره تحریم نمی باشد.
مهندسی عمران شریف اکنون به طور رسمی در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران (NLAI) آرشیو شده است.
سیاست نشریه این است که تبلیغات ندارد.
مهندسی عمران شریف متعهد است که دستورالعمل‌ها و نمودارهای جریان کمیته اخلاق در انتشار (COPE) را در فرآیند بررسی و انتشار و مسائل آن دنبال و اعمال کند.
سردبیر
مسئولیت علمی و اخلاقی هر آنچه در مجله منتشر می شود به عهده سردبیر است. این بدان معناست که سردبیر باید موارد زیر را همواره در نظر داشته باشد:
خوانندگان حق دارند در مورد اینکه چه کسی بودجه تحقیقاتی یا سایر کارهای علمی را برای هر مقاله تأمین کرده است و اینکه آیا تأمین کنندگان مالی در تحقیق و انتشار آن نقشی داشته است به طور شفاف مطلع شوند.
سردبیران باید به اعضای هیئت تحریریه جدید دستورالعمل هایی را در مورد هر چیزی که از آنها انتظار می رود ارائه دهند و اعضای فعلی را در مورد سیاست ها و تحولات جدید به روز نگه دارند.