در این نوشتار، دو روش جدید برای تشخیص آسیب در سازه‌ها با کمک اطلاعات مودال ارائه شده است. اساس روش‌ها بر پایه‌ی تعریف مسئله به‌صورت یک مسئله‌ی بهینه‌یابی استوار است. ماتریس نرمی تعمیم‌یافته، به‌عنوان عامل اصلی ایجاد ارتباط بین اطلاعات مودال و آسیب رخداده در سازه‌ها معرفی شده است. سپس دو تابع هدف پیشنهاد شده است، که به ترتیب بر پایه‌ی تطابق نقطه‌یی عناصر قطری ماتریس نرمی تعمیم‌یافته و سنجش میزان انطباق هندسی بردار متشکل از این عناصر استوار هستند. در ادامه، مسئله‌ی بهینه‌یابی با کمک الگوریتم بهینه‌یابی رقابت استعماری حل شده است. کارآیی توابع پیشنهادی با مطالعه‌ی الگوهای آسیبی مختلف روی ۳ مثال عددی از سازه‌های مهندسی بررسی و چالش‌هایی نظیر تأثیرات نوفه‌ها مطالعه شده است. همچنین مطالعاتی پیرامون دقت توابع هدف پیشنهادی و میزان هم‌گرایی الگوریتم بهینه‌یابی در اجراهای مختلف صورت پذیرفته و مقایسه‌یی بین روش‌های پیشنهادی و یکی از روش‌های موجود انجام شده است. نتایج به‌دست‌آمده بیان‌گر دقت بالا و کارآیی بهتر تابع هدف دوم هستند.
)