تفاوت چشم‌گیر در گستره و نوع خرابی سازه‌ها ناشی از زلزله‌های حوزه‌ی نزدیک و دور، موجب توجه پژوهشگران به زمین‌لرزه‌های نواحی نزدیک گسل شده است. هدف این نوشتار، توسعه‌ی روش برآورد نیاز لرزه‌یی سازه‌ها برای شبیه‌سازی اثر زلزله‌های حوزه‌ی نزدیک است. در این راستا، تعمیم روابط مربوط به منظور پیشنهاد استفاده در طراحی ساختمان‌ها در دستور کار قرار گرفته است، که با اقتباس از نتایج مطالعات تحلیل خطر لرزه‌یی برای تعدادی از مناطق حوزه‌ی نزدیک کشور، ضرایب اصلاحی پیشنهادی ارائه می‌شوند. نتایج بررسی‌های انجام‌شده حاکی از افزایش قابل ملاحظه‌ی نیاز لرزه‌یی سازه در محدوده‌ی دوره‌های تناوب کوتاه و متوسط در مقایسه با مقادیر پیشنهادی در آئین‌نامه‌ی طرح لرزه‌یی است. به‌عنوان نمونه در مورد سایت حوزه‌ی نفتی شهر اهواز از دیدگاه روش طراحی براساس ظرفیت، نیاز لرزه‌یی سازه در محدوده‌ی دوره‌های تناوب کوتاه و متوسط در حدود ۲٫۷ برابر مقادیر پیشنهادی در آئین‌نامه‌ی طرح لرزه‌یی است. شایان ذکر است که در این پژوهش رویکردهای تعیّنی و احتمالاتی مورد استفاده قرار گرفته و با کاربرد روابط کاهندگی مختلف و ترکیب نتایج حاصل در درخت منطقی، پارامترهای طراحی موردنظر ارائه شده‌اند.
)